Het gaat niet erom dat je net zolang doorwerkt totdat je tevreden bent over het resultaat, het gaat er vooral om iets los te kunnen laten in tevredenheid.
Het is goed voor wat het nu is.
En vandaar uit verder werken, aan wat dan ook...
Twee voorbeelden van werken die ik 'loslaat'.
Tevreden over het werk dat er in zit, tevreden over de weg die ik erin aflegde.
Een ander soort tevredenheid dan die van een 'perfect' resultaat.
Uiteindelijk gaat het om de weg, ook in schilderen en dat was ik mij vaak niet bewust.
Wat op zich er gewoon bij hoorde, je kunt nou eenmaal niet ergens komen zonder een bepaalde weg te gaan.
Zie onder meer lezen 2 werken die klaar zijn.
Werken die ik als 'klaar' beschouw.
Door een subtiele toets in de zwarte 'uithalen' voelde ik het;
Je bent klaar, ik laat je los.
Zonder de toets, zie je het verschil?
En deze, die is wat hij is.
Slechts wat verzacht door lagen zijdeglans acryl.
De finishing touch,
BeantwoordenVerwijderenEn dan tevredenheid.
Iedere keer moet ik het nog steeds repeteren. Het gaat om de weg en niet om het resultaat. Het is in alles zo.
BeantwoordenVerwijderenWeten is iets anders dan het bewust
kunnen leven. :-)
Bedankt maar weer
Weet je Elly, ineens bedenk ik me; Zouden we niet 'lui' worden als we ons, vooral in de kunst, zich dat steeds zouden realiseren? ( Het komt ter plekke in mij op...)
VerwijderenJij bedoelt, als het als vanzelf je helemaal eigen is.
BeantwoordenVerwijderenDaar ga ik over nadenken , heb ik toch wat te doen als ik niet meer te doen heb.
ghighi
Nee walter maar ik meen het echt, Er zit iets in en niet alleen in de kunst hè want het (leven)loopt synchroon.
Of zou het zo zijn dat we dan zo vanzelfsprekend alert zijn en alles als nieuw ervaren, waardoor we alles als vanzelfspreken doen, dus gewoon met enthousiasme en nieuwsgierigheid werken.
Ik denk er ook nog over na, maar ik hoop dat mijn idee klopt hahaha.
Lui wordt je denk ik als je het nog niet helemaal doorhebt. en ik BEN lui. ;-)