Rampen, overstromingen, voorspellingen over het einde der tijden, ziekte en geweld...ze kunnen leiden tot verbroedering, inzicht en samenwerking...
Maar binnen de kortste keren zijn we die betrokkenheid alweer voorbij en is het niet meer dan een herinnering van angst en onzekerheid en daar waar het kan grijpen we weer terug naar oude vormen van schijnbare veiligheid.
Liefdadigheid acties die een groot succes worden leiden wederom tot verdoving en geven ons de illusie dat we toch goed bezig zijn.
Stille tochten, gevolgd door nog meer absurd geweld door 'ontspoorde' personen.
Grote geld bedragen bij elkaar gesprokkeld om ons geweten vrij te kopen...
Aan wat er werkelijk veranderd zou moeten worden gaan velen voorbij.
De Stille tocht naar binnen, de investering in anders denken, anders met elkaar omgaan.
De mensheid lijkt niet veel meer te zijn dan één mens.
Die ene mens die worstelt om zijn leven op orde te brengen en te houden.
En toch kunnen we ervan uitgaan dat ons bewustzijn groeiende is en het grote geheel beter gaat overzien.
Niet alleen via alle technische wonderen die stormende hand de 'wereld' veroveren en kleiner lijken te maken.
Haasten en forceren van dat proces heeft geen enkele zin, dat roept alleen maar blokkades op.
Hoe simpel het ook klinkt, we kunnen niet veel meer dan bewust zijn van wat er gaande is.
Bewust zijn van je eigen rol in het geheel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
walterkas811@gmail.com