Geen wordt vervolgd.

'Als de hemel valt', een intens boek.
Een boek dat mijn verleden weer tot leven bracht..
In het bericht 'Niets komt zomaar op je pad', eindig ik met 'wordt vervolgd'.
Mijn eigen boek, het boek dat 6 jaar geleden eindigde door de dood van mijn moeder en zeer kort daarna met de dood van mijn oudste broer, dat boek zal niet geschreven worden.

Het boek van Elly laat een vrouw zien die zich met alle kracht wist te bevrijden van een zwaar juk.
Zeer invoelbaar geschreven.

Ondanks dat het bij mij erg veel los heeft gemaakt heb ik zeker geen spijt dat ik toch het boek uiteindelijk heb uitgelezen.
Hoe vreemd het ook klinkt, door haar boek neem ik mijn eigen pijn weer eens serieus.
In feite leef ik twee levens, ik bèn die pijn, maar ik ben vooral ook de man die er mee weet te leven.
De clown in mij deed mij overleven.

Er zijn mensen die door jeugdtrauma's meerdere persoonlijkheden ontwikkelen.
Bij mij licht het vrij simpel, ik ben èn de clown en 'mezelf'.
Bipolaire stoornis, tja zo gek is dat niet eigenlijk.
In extreme uitersten opgegroeid, door extreme uitersten verwekt.
Wat heb ik verwerkt en wat speelt er nog?
Het enige dat ik nu merk is dat het vooral veel verdriet in mij oproept, een verdriet waarin ik mij niet wil verliezen.

Via de rechterzijde van Spijkerbed kun je sinds kort het boek ook zelf lezen.
Per hoofdstuk weergegeven. 


Reacties houd ik bij dit bericht liever gesloten.