Helaas is het hier nog steeds een beetje beladen begrip, maar dat heeft tijd nodig.
Ondanks het feit dat het al heel lang bestaat, wordt het steeds meer een manier van leven die in deze tijd gaat passen.
Stel, ik zou je nu mijn eigen boeddhistische manier van leven beschrijven...
Het zou best eens kunnen dat het een lach op je gezicht brengt.
Elke lach is welkom, zelfs de uitlach!
😉
Wil je de korte of de lange versie?
Oké. ik probeer de gemiddelde;
Als kind zijnde zat ik al zo in elkaar, wonderlijk he?
Mijn ouders waren echt geen boeddhisten hoor, ze kenden het begrip toen nog niet eens!
Mediteerde ik dan als kind al?
Hahaha, achteraf gezien eigenlijk wel, maar ook dat woord kenden we nog niet.
Ik zat dan gewoon in mijn eigen wereldje en soms 'zag' ik dan dingen.
Aura's zien? Laat me niet lachen, maar idd die zag ik.
Wist ik veel wat aura's waren!
Als kleine jongen kon ik me reeds afstemmen op wie de ander werkelijk was.
Helaas zat daar ook vaak het lijden bij.
Afstemmen? Ook dat begrip kende ik niet eens...
In mijn volwassen leven kon mij dat wel eens opbreken, maar eigenlijk hoort dat
bij het 'Op de weg zijn'.
Rond mijn 25ste ben ik me er verder in gaan verdiepen, vaak in stilte.
Ik werd toen al als een vreemd figuur beschouwd.
Helemaal in het nu geldt dat nog steeds een beetje,
het verschil is, dat ik mijzelf in ieder geval niet meer als een vreemd figuur beschouw.
Gelukkig voor de mogelijk ongeduldige lezer;
Ik kies voor de redelijk korte versie!
😁💚
Goede morgen Walter.
BeantwoordenVerwijderenBedankt dat je weer eens langs kwam want nu kon ik hier jouw boeddhistische visie op je leven lezen.
Natuurlijk is dit een verkorte vorm, maar toch, zo leer ik je weer een beetje beter kennen...
Lieve Gerda, het blijft altijd boeiend om mensen te leren kennen! Dank je dat ik ook jullie heb mogen leren kennen...
VerwijderenDank voor je verdere inkijkje in je leven beleven Walter. :)
BeantwoordenVerwijderenNog steeds doe ik dat vrijwillig...nog geen wet op privacy nodig!
Verwijderen