Het boeddhisme van de Nieuwe Tijd.

Het oorspronkelijke boeddhisme heeft reeds altijd opengestaan voor 'groei'.
Toch is dat een heel ander soort groei dan zoals de westerse mens dat vaak ervaart.
En natuurlijk kent het boeddhisme haar regels, haar normen en waarden, zelfs ooit haar bepaalde verplichtingen.

Een groot verschil heeft er tussen het christendom en het boeddhisme altijd al bestaan.
Toch was ooit het raakvlak de liefde voor de medemens en het goede in de mens te stimuleren.

Helaas is het christendom tot een dogmatische religie verworden en het moge duidelijk zijn dat boeddhisme geen religie of godsdienst is!

Boeddhisme is en blijft gericht op medemenselijkheid en daden van verbroedering en naastenliefde.
Maar hoe kan de huidige, vaak westerse boeddhist nu met dingen omgaan?
Het zal gaan om het evenwicht tussen het oosterse en het westerse denken.
Schrijvers zoals Deepak Chopra vinden daar, al schrijvend en onderzoekend een goede balans in.
Want hoe ga je als westerse boeddhist om met onrecht, agressie, geweld en machtsmisbruik?
Sowieso een belangrijk vraagstuk van deze tijd.

Het idee van iemand de andere wang toekeren kan niet klakkeloos gevolgd worden.
Dat zou in deze tijd te primitief gevonden worden en kan juist escaleren in een nog groter probleem!
Dat alles met een vriendelijke glimlach gade slaan, dat is terecht niet voor iedereen weggelegd.

Maar wat kan je dan doen vanuit een boeddhistische levenshouding?
Om te beginnen het uitoefenen van geduld...
Eerst maar eens kijken naar wat er werkelijk aan de hand is
en je dan realizeren dat in principe iedereen uit is op waardering en liefde.

En als je hier plotseling mee in aanraking komt en er figuurlijk gesproken nog nauwelijks tijd is om adem te halen?

Dan helpt het werkelijk dit alles uitgebreid te oefenen en je eigen te maken op momenten dat je er wél tijd voor hebt.

Maar is er dan geen makkelijkere oplossing?
Het meest korte antwoord is dan;
Nee.