Boeddhisme en geweldloosheid.

Wat anders kan ik doen dan vanuit eigen ondervinding spreken?
Citeren uit een inzichtgevend boek heeft niks te maken met het zelf hebben van inzicht.
Zelfs niet met een begin daarvan.
Maar lezen...dat kan geen kwaad en kan natuurlijk je ogen en je mind openen naar een eigen inbrengen.
Naar een Levende ervaring.

Laat ik eens kijken naar kwaadheid.
We weten allemaal dat kwaadheid en woede kan leiden tot oorlog en geweld.

Gelukkig ben ik 'klein' en ogenschijnlijk alleen belangrijk voor mezelf.
Maar is dat werkelijk zo?

Goed, nu even over het voorval;
Een door mijzelf aangevraagd gesprek met een psychologe.
Uit ervaring wijzer geworden, was mijn eerste vraag én stelling;
Dit gesprek blijft toch wel tussen ons, want ik ben hier niet voor een diagnose, maar voor het wisselen van gedachte met iemand die ik kan vertrouwen en serieus kan nemen.
Heeft u hierin een beroepsgeheim?

In eerste instantie zei ze...ja hoor het blijft tussen ons.
Later kwam ze er eerlijkheidshalve op terug...
Om zich voor de stichting te kunnen verantwoorden moesten belangrijke collega's wel inzage hebben in haar verslagen...Dat hoorde zo in haar branche.

Fout, ongelooflijk fout!
Toen ik hier, thuisgekomen in alle rust over nadacht...kwam er kwaadheid in mij op.
En zelfs kwaadheid kan bij mij tegenwoordig oproepen tot verbaal 'geweld', en dat dan weer veel te mild zoals ik van nature ben.

Dus liet ik het zakken en ga haar de volgende keer zeggen;
Vanaf nu geen vermeldingen meer naar collega's.
Als u niet staat voor wie u bent en wat u mij te bieden heeft...
dan heb ik hier niets meer te zoeken.

Hetgeen a.h.w. mijn 'geweldloze' reactie zal zijn.