En aan het eind van de middag....

 Ja, toen dacht ik weer even;

Zal ik eens hier over bloggen?

Maar er ging teveel mis...in mijn hoofd!

Het werd weer een bipolaire chaos, een zwaar geworstel waar niemand iets mee kan.

Want zo werkt het...afstand en toch liever zoveel mogelijk

oppervlakkigheid. Jammer maar daar ben ik niet meer toe in staat!

Geen positieve sausjes meer over dat wat niet meer goed voelt...

Maar ook geen dramatisch geklaag, want zo leef ik niet,

zo zit ik niet in elkaar.

Die corona-gekte heeft veel mensen wakker gemaakt

maar ook veel mensen doen vluchten in het; Daar komt het allemaal door!

Dat bericht wat ik aan het eind van de middag in mijn hoofd had...

nee, dat haalde het nazomer-daglicht niet meer.