Het gaat zoals het gaat?

Anders Bewust zijn.

We zijn hoe dan ook zelfbewuste wezens en dat bewustzijn kan zichzelf zo 'invullen' dat het a.h.w. tegen zichzelf keert. Er zou nu een lange verhandelingen kunnen komen over hoe dat per persoon kan uitwerken, maar daar maak ik me even van af door op de titel van dit schrijfstukje te wijzen....
Gelijk betrek ik het thema 'Leegte en Niemand zijn' in dit schrijven, voor mij een thema waar heel veel in te herleiden is, het raakt alles waarmee de mens en de mensheid met zichzelf in strijd is.
Zo nu en dan kom ik dingen tegen die mij juist raken vanwege dat thema en het besef dat ik daarin heb.
Voor een niet-godsdienstig mens als ik, raakt juist dat soort verkenningen, omschrijvingen mijn eigen godsbesef.
(klik)

'Het gaat zoals het gaat', het lijkt gelijk te staan aan een houding van passiviteit, toch heeft dat besef meer te maken met 'vrijheid van geest' dan met passiviteit.
Even een zin uitproberen;
"Vanuit mijn Leegte en mijn niemand zijn laat ik toe dat het gaat zoals het gaat...".
En dan raak je het begrip 'Overgave' en overgave wordt vaak tegengehouden door 'angst', angst voor het onbekende, maar het besef dat alles al gekend is maar ook daarin juist net zo 'ongekend' (onbekend), kan angst wegnemen. Het heeft alles te maken met onze eigen invulling.

Schrijven over onderwerpen als deze moet 'zinnig' zijn en liefst van duidelijkheid doorspekt...ergens naar toe werken,toch?
Nee, dat moet juist niet... Leegte en Niemand zijn kan alleen maar op je inwerken als er totale ruimte is tot persoonlijke interpretatie. Het is geen voorgekauwd besef, en daar ligt juist de kracht van deze ervaring, waardoor er inderdaad 'angst' naar boven kan komen.
Angst voor het 'doelloze', en dat terwijl het doel juist al verweven is met dat begrip van Leegte en Niemand zijn. Angst loslaten en op een andere manier leren kijken naar; Het gaat zoals het gaat.
Er naar kijken als deelnemer aan dat proces, wie of wat je ook bent, wat je ook doet of laat...

De ogen gesloten naar binnen kijkend en dan Leeg en niemand durven zijn, dat aan te raken in jezelf geeft alle ruimte tot vrijmaking, zelfbevrijding en opgaan in het geheel zonder dat je...
Dat laatste lijkt me leuk om door ieder op zich te laten invullen.
Ook 'ik' doe dat in de persoonlijke stilte van mijn Zijn.