Zen en woorden. 1.

Het is goed dat er woorden zijn en met mijn eigen gekozen woorden begin ik deze Zen-serie 

( wat het precies worden gaat laat ik aan mijn Zen-bewustzijn over).
Woorden en Zen, voor mijn gevoel en beleving alreeds twee tegenstrijdige begrippen.
Toch zal ik ze moeten gebruiken want natuurlijk ben ikzelf ook tot een Zen-bewustzijn gekomen dankzij die woorden, woorden door anderen gebruikt om een toestand van Zijn te omschrijven.
Een levenshouding, maar dat is afhankelijk   ( althans voor mij) van hoe je het wilt toepassen.
Bij mij is het nog niet veel anders dan een 'weten van', een verlangen naar en soms een staat van Zijn.
De wereld trekt aan mij, ik ben een werelds mens en kies er niet voor te vluchten in Zen, vandaar dat ik erin en eruit ga...Dat Zen bewustzijn.
Vereist het oefening dan? Inderdaad is dat een mogelijkheid, jezelf oefenen in het Zen-zijn.
Voor mijzelf is het meer een groeien naar, een weg van bewustwording die niet alleen door oefening wordt bereikt maar vooral ook door het bewuste aanwezig zijn en het loslaten van.
Ik behoor blijkbaar tot de eigen-wijze soort mens die zijn 'huis' graag zelf inricht.
Van binnen uit.

Dan wordt het nu tijd om mijn persoonlijke Zen eens te omschrijven;
Zen is voor mij het steeds weer terugkeren naar jezelf, een zelf dat je zelf bepaald hebt, los van allerlei theorieën, b.v. een van de vele waarbij er aan een zelf getwijfeld wordt en een Ik ontkracht wordt als zijnde een illusie.
Zen is voor mij mijn stilste middelpunt, de plek waar ik vrij ben van oordelen, oordelen van mijzelf, oordelen van anderen. Het is de plek van waaruit ik kijk en zie wat ik zie, oftewel kijk op een manier die vrij is van reeds ingevulde denkbeelden. 
Zen is leven...maar ook is het de stilte van de dood.
Een gemoedstoestand waarbij leven en dood naadloos in elkaar over kunnen gaan.
Zen en woorden...

Je zou ze niet moeten hoeven gebruiken, maar het is even niet anders.
Voorlopig duik ik in deze twee boeken en kijk gaande weg of mijn woorden hier zullen veranderen.
Woorden die gebruikt gaan worden om het onbeschrijflijke te beschrijven.

Een persoonlijke noot;
Mijn dank aan Marieke, Jan en Marius.




Overigens wil het lezen van desbetreffende boeken niet zeggen dat het een soort boekverslagen zullen gaan worden. Integendeel, het gaat mij meer om het intenser beleven van mijn eigen Zen-bewustzijn en juist dat hier te gaan verwoorden. Het liefst zonder het steeds over 'Zen' te hoeven hebben.